Mjukt

Ívafin ásthyggja vavin tilfiningum sem brýst í gegnum okkur frá öllum áttum setur allt úr skorðum við til huggsunina um grimdina syndum okkar er fyrigefið af sál móður jörð. Fyrirgefning sem hún bíður ekki um aftur, yljar hjarta rætur og gleður hið illa inn í okkur sem gefur okkur færi að halda ótröðug áfram inn í tíman óendalegan. Sprengir eftir á hyggju um betri líf. Betri skilningur á vonleysi hins trúaðra mans, brítur í baga við hinn hamlaða mjúka mann.

Skrifað á sálfræði stofu eftir viðtal 2001

Til að vega upp á móti var Mjúkt skrifað á sama tíma.